برای زیباتر شدن

گاهی یه ادمهایی میان تو زندگیت و انقدر قشنگ نقش اون نقاب رو چهره شون را برات بازی میکنن که بهشون اعتماد میکنی.باورشون میکنی و فکر میکنی این همون ادمیه که تمامیت تورو میشناسه و درک میکنه و شخصیت وجودیشون نابه نابه.ولی یادت میره که این ادما فقط خوب حرف میزنن و وقتی تو شرایط خاص قرار میگیرین تازه میفهمین .نه بابااااا اینم مثل کسای دیگست فقط رنگ و لعاب نقابش بیشتره و اون وقت میشه که از تماااااام دنیا و ادماش میبری .کم میاری .پر از بغض و نفرت میشی .پوچ .خالی و زندگی میشه یکنواخت و بی هدف.دیگر دلداریهای دیگران که میگن به خدا توکل کن و زمین گرده و .....برات میشه اراجیف و خنده دار...